به نام هستی بخش عالم

دلم می خواد در مورد بهارحرف بزنم.انگار امسال با سای بهار دیگر در سالهای گذشته متفاوت است مدم روز به روز غمگین تر  وناامید تر می شوندتنها اروزی مردم چیست که من از نوشتن ان معذورم شاید وقتی دیگر در این مورد نوشتم میخوام از ارزوهای ساده خودم بگم ارزوهای که اولش عشق واخرش مبارزه است برای رسیدن به هدف .ارزوهای کوچک من از روزی اغاز شد که فکر کردم میتوانم یک نویسنده بشم اولین ساده لوحی زندگی من.همیشه یه دفتر کوچیک در جیبم میزاشتم شاید روزی بتوانم بنویسم اما هرگز فرزند هنری من متولد نشد .خیالی واهی که از حس عشق به انسانها سرچشمه می گیره عشق ارزوی کوچکی ایست اما زندگی بزرگترین ارزوی ماست

یاشاسین اذربایجان